کلینیک زیبایی دکتر شیرالی| کلینیک زیبایی در غرب تهران

سلامت نیوز به نقل از روزنامه حمایت ؛ درباره علل ناکارامدی مبارزه با اعتیاد و شیوع آن، همچنین بررسی پدیده نوزادان و شیرخواران معتاد به گفت‌وگو با سعید صفاتیان، مدیرکل اسبق درمان و بازپروری ستاد مبارزه با مواد مخدر پرداختیم که در ادامه می‌خوانید:

آماری از تعداد شیرخواران یا کودکان معتاد وجود دارد؟
خیر. متأسفانه درباره اعتیاد آمار بسیار ناقص است که این نقص شامل کودکان معتاد یا شیرخوارانی که والدین معتاد دارند نیز می‌شود. مسلم آن است که والدین معتاد از فرزندان خود سوء استفاده و آنان را معتاد می‌کنند؛ مواردی هم هست که حضور کودک در محل استعمال مواد مخدر باعث اعتیادش می‌شود.

این کودکان بیشتر به چه ماده‌ای معتاد می‌شوند؟
ماده اعتیاد آنان همانی است که والدینشان مصرف می‌کنند.

از چه زمانی نگرانی‌ها درباره اعتیاد شیرخواران بیشتر شد؟
از سال 85 در پی انتشار اخبار و گزارش‌هایی درباره افزایش اعتیاد، ستاد مبارزه با مواد مخدر بازدیدی از بیمارستان امام خمینی (ره) داشت و وارد حوزه کمک به درمان کودکان و شیرخواران معتاد شد و در این باره نیز توافقنامه‌ای با این بیمارستان امضا کرد. البته این توافق‌نامه به جایی نرسید؛ زیرا ستاد مبارزه با مواد مخدر موفق نشد بودجه‌ای برای آن دریافت کند. وقتی که اعتیاد سالانه 20 هزار میلیارد تومان به کشور ضرر اقتصادی وارد می‌کند و بودجه اختصاص‌یافته به ستاد مبارزه با مواد مخدر 10 هزار میلیارد تومان است که آن هم میان 20 دستگاه مختلف توزیع می‌شود، چطور می‌توان انتظار داشت که این سازمان به خوبی بتواند از پس گسترش اعتیاد در جامعه بربیاید؟

ضرر 20 میلیارد تومانی اعتیاد به کشور ما درست از جایی شروع می‌شود که فرد معتادی برای خرید مواد مخدر پولی در جیب قاچاقچی می‌گذارد و هر روز پول و قدرت قاچاقچیان بیشتر می‌شود. زمانی که قاچاقچی قدرتمند می‌شود، مخدرهای جدیدتری وارد کشور می‌کند و از ابزارهای قدرتمندتری برای این کار استفاده می‌کند؛ به همین علت مقابله با آنان روز به روز سخت‌تر می‌شود. البته باید در نظر داشت که اعتیاد در همه جای دنیا رو به افزایش است و تنها ایران با این مشکل مواجه نیست.

اکنون وضع جمع‌آوری و نگهداری معتادان به چه صورت است؟
ماده 16 قانون مبارزه با مواد مخدر مقرر می‌دارد: «معتادان به مواد مخدر و روان‌گردان و متجاهر به اعتیاد، با دستور مقام قضایی از یک تا سه ماه در مراکز دولتی و مجاز درمان نگهداری می‌شوند و بنا به نظر مقام قضایی تمدید این مدت بلامانع است که با درخواست مراکز مذکور، معتادان موضوع این بند، مکلف به اجرای تکالیف مراقبت بعد از خروج هستند که بنا بر پیشنهاد دبیرخانه ستاد همکاری با دستگاه‌های ذی‌ربط، تهیه و به تصویب رییس قوه قضاییه می‌رسد.» با این حال به اعتقاد بنده تعداد مراکزی که تاکنون بر اساس این ماده قانونی تشکیل شده، کافی نیست. همچنین عمل به این ماده از قانون کمرنگ شده است؛ زیرا مشاهده می‌شود معتادانی که جمع‌آوری می‌شوند دوباره به خیابان‌ها بازمی‌گردند.

برای رفع این معضل چه کاری می‌توانیم انجام دهیم؟
باید در نظر داشت که دستگیری معتاد نمی‌تواند، مانع گسترش آن شود. قبل از هر چیز باید دانشگاه‌های علوم پزشکی وارد گود شوند و کارکرد مراکز درمانی اعتیاد را ارزیابی کنند؛ چنین اقدامی باعث می‌شود کارهایی که در این حوزه صورت می‌گیرد، علمی و کارشناسی باشند. همچنین نظارت ستاد مبارزه با مواد مخدر بر این مراکز باید بیشتر شود تا راه سوءاستفاده از این مراکز و معتادان نیز بسته شود. باید در نظر داشت، درست است که جمع کردن معتادان کار آسانی است؛ اما همیشه راحت‌ترین راه، بهترین راه نیست. باید پیش‌بینی کرد معتادانی که از کوچه و خیابان جمع‌آوری می‌شوند، باید در کجا نگهداری و درمان ‌شوند و بعد از پاکی، به کجا بروند؛ زیرا اگر به فکر آینده آنان نباشیم بسیاری دوباره مصرف را شروع می‌کنند.

در تهران مکان‌هایی به محل‌های مصرف و خرید و فروش مواد مخدر تبدیل شده است؛ اما برای حذف آنها کاری نمی‌شود؟ علت را چه می‌دانید؟
در این باره باید دید برنامه‌های ستاد مبارزه با مواد مخدر چیست؟ اما در نظر داشته باشید که این کار بسیار دشوار است؛ زیرا با اینکه در ماده 42 قانون مبارزه با مواد مخدر به جمع‌آوری قاچاقچیان اشاره شده است، مراکز نگهداری برای این دسته از مجرمان کافی نیست. همچنین باید در نظر داشت ستاد مبارزه با مواد مخدر به تنهایی نمی‌تواند با این افراد
مقابله کند و برای رفع این مشکل به بودجه‌های کلانی نیاز دارد.